Galeri Bosfor, 9 Eylül-28 Ekim tarihleri arasında temsil ettiği usta sanatçı Mithat Şen’in “Nefes” isimli kişisel sergisine ev sahipliği yapıyor. Nefes ve ritim üzerine odaklanan tek bir işin gösterildiği sergi, sanatçının ilk kişisel sergisinden 40 yıl sonra gerçekleşiyor. Yapılan bütün işlerin vardığı bir sonuç olarak çokluk, birlikle sunuluyor.

 

Mithat Şen’in mekân içinde mekân kuran “Nefes” isimli eseri, formu ve malzemesi bağlamında sanatçının sistematiğini açık biçimde ortaya koyar. 2 metre yüksekliğinde ve 20 metre uzunluğunda kesintisiz biçimde yerleştirilmiş eser, ahşap şasilere gerilmiş natürel parşömen malzemeden oluşur. 40x40 cm ölçeğindeki karelerin birbirine eklenerek ve dört yönde ilişkilenmeyi sürdürerek çoğalmasıyla bir araya gelen çok katmanlı rölyef, sanatçının beden şemasının parçalı bir sistemle çeşitlenmesi ve tekrarı üzerine inşa edilmiş.

 

“Nefes” ile Mithat Şen alfabesinin parçaları, beden şemasını kimi zaman bütün kimi zaman kesintilerle oluşturur; kare formlar içinde doluluk ve boşluklar ritim yaratarak kesintisiz biçimde ilerler. Sanatçının kurduğu sistemin sınırsız olanağı içinde bir araya gelen, tekrar ve çeşitleme ile bir senfoni kuran 360 karenin her birinde ve toplamında bazen eksilerek bazen katman katman yükselerek devam eden istif, hem beden şemasını bir bütün olarak gösterir hem de eksiltme ve kaydırmalarla gösterme biçimini çeşitlendirir.

 

Sanatçı, 40 yıllık üretim süreci boyunca “kadim geçmiş sınırlar” ifadesiyle ısrarla işaret ettiği coğrafyaya dair bilginin imkân ve ihtimallerini araştırmayı sürdürür. Sanatçının üretme ilkesi, sınırları belirli bir yeryüzü parçasının kendine has ikliminde görselliğin kavranışı ve ortaya çıkışındaki neden-sonuç ilişkisi üzerine kuruludur. “Nefes”, doğanın tekrar ve çeşitleme ilkesi çerçevesinde, zamanı ve mekânı, süreklilik ve eşzamanlılık üzerinden sunar.

​

Mithat Şen, “Nefes”te binlerce parçaya böldüğü beden birimlerini yoğun bir istifle ve devamlılıkla yerleştirir. Resmin iddiası, ilk işin sona, sonun ise başlangıç noktasına eklenebilir olmasıdır. Sanatçının, form ve malzeme dönüştürme yönteminin bütünlüklü bir derlemesi sayılabilecek “Nefes”, “Beden” serisinin “Âlem” ve “İstif” serileriyle kavuştuğu bir duraktır.